ขับรถขึ้นไปบนจุดชมวิวบลัฟฮิลล์โดเมน เพื่อดูท่าเรือเนเปียร์จากมุมสูงและชื่นชมสีสันและลักษณะอันน่าทึ่งของฮอว์คสเบย์
เมื่อกัปตันคุก นักสำรวจชาวอังกฤษ เดินเรือผ่านเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1769 เขาได้ทำเครื่องหมายจุดนี้ว่าเป็น "บลัฟเฮด" ในปูมเดินเรือของเขา เครื่องหมายที่สมบูรณ์แบบตามแนวชายฝั่งของฮอว์คสเบย์
ในวันที่อากาศสดใส ลองมองหาคาบสมุทรมาเฮียและเนินเขาที่ไกลจากวาอิรัวไปทางเหนือ และหน้าผาสีขาวสะท้อนแสงของเคปคิดแนปเปอร์สทางทิศใต้ หันกลับมา แล้วคุณจะสามารถมองเห็นเทือกเขารัวฮิเนทางทิศตะวันตก
เสียงนกร้องที่สงบสุขของนกอีแพรด นกเบลเบิร์ดและนกทูวีในสวนสาธารณะเล็กๆ บนยอดเนินนี้ บดบังข้อเท็จจริงที่บลัฟฮิลล์โดเมนเคยเป็นที่ประจำการของทหารปืนใหญ่สังกัดกองร้อยทหารปืนใหญ่ที่ 77 กรมทหารชายฝั่งที่ 10 แห่งกองทัพบกนิวซีแลนด์ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ยอดผาอันเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สมบูรณ์แบบนี้ถูกเลือกให้เป็นตำแหน่งในการป้องกันเมืองจากการโจมตีที่เป็นไปได้ รั้วของจุดชมวิวสร้างขึ้นบนซากคอนกรีตของแท่นวางปืนขนาด 6 นิ้วสองกระบอกของกองร้อยทหารปืนใหญ่ โรงทหารของทหารปืนใหญ่ตั้งอยู่หลังกองร้อยทหารปืนใหญ่
ท่าเรือเนเปียร์เป็นท่าเรือที่ยังใช้งานอยู่ที่ใหญ่ที่สุดของนิวซีแลนด์เมื่อวัดที่ปริมาณงาน อู่เรือเป็นแหล่งรวมกิจกรรมอยู่ตลอดเวลา และเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่ได้ชมรถบรรทุกหนักถ่ายตู้สินค้าที่บรรทุกมาเต็มคัน และสินค้าส่งออกหลักอย่างหนึ่งของนิวซีแลนด์ ได้แก่ ไม้จากการทำป่าไม้ ไฮไลท์ที่แท้จริงในช่วงฤดูร้อนอยู่ที่การเฝ้าดูเรือท่องเที่ยวเข้ามาในอ่าว จากมุมสูงนี้ เรือเดินสมุทรขนาดมหึมาดูราวกับเรือของเล่น
หากคุณวางแผนที่จะเดินขึ้นมาเที่ยวจุดชมวิวนี้ โปรดทราบว่าใช้เวลาเดินครึ่งชั่วโมงจากใจกลางเมืองเนเปียร์ ค้นหาเส้นทางขึ้นผ่านร่องธารซทวร์มสผ่านทางเข้าถนนไลท์เฮาส์ (Lighthouse Road) เพื่อใช้ประโยชน์ร่มเงาจากต้นไม้สูง ซทวร์มเป็นนักพฤกษศาสตร์จากออสเตรีย ผู้เริ่มโรงอนุบาลต้นไม้ที่นี่ราว ค.ศ. 1865 เตรียมตัวเดินขึ้นขั้นบันไดจำนวนมากกว่าจะถึงจุดชมวิว
หากคุณขับรถมา คุณจะพบกับถนนสูงชันที่มีทางโค้งแบบหักกลับ แต่เป็นระยะเพียงสั้นๆ และมีวิวที่คุ้มกับการขึ้นมา ข้างบนมีที่จอดรถมากมาย สุขาสาธารณะ และที่หลบฝน
