แชงกรี-ลา เป็นวลีภาษาทิเบตที่แปลว่า “ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ในหัวใจ” โดยมีชื่อเสียงจากการถูกใช้เป็นชื่อของแดนสุขาวดีในนวนิยายแนวลึกลับของเจมส์ ฮิลตันในปี 1933 อย่าง Lost Horizon เชื่อกันว่าผู้เขียนได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของทิเบตตะวันออกในขณะที่สร้างสวรรค์ในนิยายของเขา และเมืองบนที่ราบสูงอย่างจงเตียน (Zhongdian) ก็นำชื่อนี้มาใช้ในปี 2002 เดินเล่นไปตามถนนที่ได้รับการสงวนไว้ของเมือง แล้วคุณจะเข้าใจถึงเหตุผลที่เมืองได้รับชื่อนี้ในไม่ช้า ชื่นชมอารามที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัดขนาดเล็กที่ตกแต่งด้วยธงมนต์ของทิเบตที่พริ้วไหว มองออกไปยังไหล่เขาที่ลดหลั่นหรือปั่นจักรยานไปรอบๆ ทะเลสาบที่เงียบสงบของเมือง
การเดินเล่นใน เมืองเก่า เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยมในการทำความรู้จักแชงกรี-ลา เกิดอัคคีภัยขึ้นที่นี่ในปี 2014 ซึ่งทำลายสถาปัตยกรรมที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้บางส่วน แต่ภูมิทัศน์ถนนที่เก่าแก่ส่วนมากยังคงหลงเหลืออยู่ เดินทางไปยัง ตำหนักทอง (Golden Temple) เพื่อชมกลองสวดมนต์ขนาดยักษ์และพระพุทธรูปขนาดใหญ่ เดินขึ้นเขาต่อเพื่อไปยัง วัดไป๋จี (Baiji) ที่รู้จักกันดีในชื่อ วัดไก่ เนื่องจากสามารถเห็นไก่ได้ทั่วไปในบริเวณ ดูธงมนต์สีสันสดใสและชมคนท้องถิ่นประกอบพิธีสวดภาวนา
จากยอดเขา มองลงมายังตัวเมืองและชื่นชมภูมิประเทศโดยรอบ ชม วัดซงจ้านหลิน (Songzanlin) ซึ่งเป็นโครงสร้างของอารามที่ได้รับการบูรณะอย่างวิจิตรงดงาม และเป็นที่ตั้งของกลุ่มวัดที่สวยงาม
เช่าจักรยานหรือจองบริการนำเที่ยวบนหลังม้า แล้วออกเดินทางไปรอบๆ ทะเลสาบนาปาที่เงียบสงบ คุณจะเห็นทุ่งหญ้าที่งดงามและฉากหลังที่เป็นขุนเขาที่มีหิมะปกคลุมบางส่วนของภูมิภาค ลองมองหาภูเขาชือข่า (Shika) ที่สามารถเข้าถึงได้ผ่านการนั่งกระเช้าไฟฟ้า
เมื่อคุณสำรวจ คุณจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมที่มีการผสมผสานในแชงกรี-ลา มูลนิธิ Yunnan Mountain Heritage Foundation คอยอนุรักษ์มรดกแบบผสมผสานของยูนนานเอาไว้ เลือกงานหัตถกรรมของชาวทิเบตและชาวอี๋ หรือซื้อเครื่องปั้นดินเผาของชาวน่าซี
สามารถเดินทางไปยังแชงกรี-ลาได้ผ่านถนนบนภูเขาที่คดเคี้ยวจากเต้าเฉิง, ลี่เจียง, ต้าหลี่ และคุนหมิง รถประจำทางใช้เวลาประมาณ 6 ถึง 12 ชั่วโมง แต่เป็นวิธีที่ดีในการปรับตัวให้คุ้นเคยกับความสูง นามบินประจำภูมิภาคของเมืองนี้มีชื่อว่าตีชิง (Diqing) ช่วงที่ดีที่สุดในการมาเที่ยวที่นี่คือฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนที่มีภูมิประเทศเขียวขจี
